Bir Sır, Bir İz, Bir Çift Ayakkabı
Bir sır. Belki de kendimle ilgili en kişisel, en acı olayı paylaşıyorum bu kez. 6 yaşındayken geçirdiğim trafik kazası, ardından kaçırılmam ve ölümden dönmem... Gözlerimi açtığımda saçlarını yeni kestirmiş olan babamın bana kızım diye yaklaşması, uzun süren karanlık… Uyandığımda vücudum ve başım bandajlı, kolum kırılmış, hareket edemiyor ve ağlıyorum.
Aynaya bakıp saçlarımı sağdan sola her topladığımda o günkü ameliyatın hilal şeklinde bende bıraktığı izi görüyorum. Hep aklıma gelmiyor bu anılar, ama o izi hep vücudumda taşıyorum. Annemle her konusu açıldığında onun gözyaşlarına şahit oluyor, bugün bile hala yolda karşıdan karşıya geçerken koluma sımsıkı sarıldığını fark ediyorum. Annem de kendisi itiraf ediyor zaten, bazı geceler arabanın bana çarptığı o anı tekrar yaşayıp bir hışımla uyandığını..
Ne için olmuştu tüm bunlar, bugün tüm bunları tekrar düşüneyim.. Ne için olmuştu? Bir çift ayakkabı için…
6 yaşlarında mahallede oyun oynayan tüm kız çocuklarının ayağında yeni çıkan ayakkabılar vardı. Bilekten bağlamalı, şeffaf sandaletler. Nasıl göründüğünü bugün bile çok iyi hatırlıyorum, o sıralar o ayakkabıları ne kadar çok istediğimi de… Annemle pazara gittiğimizde de ayakkabıları istemiştim ve bu yüzden azar işitmiştim. Ayağımda zaten temiz ve yeni bir ayakkabı olduğu için annem o ayakkabılardan almayacağını sert bir şekilde söylemişti. Sonra bir hışımla onun elini bırakıp yola koşarken olan olmuştu. Araba çarpmıştı.
Bununla kalmamış, çarpan kişi beni arabaya atıp kaçırmıştı. Saatlerce arabayla gezdirdikten sonra da bir sağlık ocağının önüne atıp kaçmıştı ki bu yüzden de hayati tehlike atlatmıştım. Hastanede kaldığım günler, ilik çorbası içtiğim günler, odadakilerin sesinden ve ışıktan uyuyamadığım günler, yanımda perişan olan annemi de hastaneye kaldırmaları ve halamla bir süre kalmamız, neler neler….
Taburcu olup eve geldiğimde istediğim ayakkabılar baş ucumdaydı. Ama neye değmişti?
Bugün kendimi 6 yaşındaki halim gibi hissettim. Ne için bu kadar ısrar ediyorum? Olsa neye değecek, olmasa ne kaybedeceğim?
